Eerst even een korte geschiedenisles. Een drone is een onbemand vliegtuig, initieel ontwikkeld voor de militairen. De Engelse term is Unmanned Aerial Vehicle (UAV), wat zich vrij vertaalt naar een onbemand vliegtuig. Deze vliegtuigen worden op afstand bestuurd door een persoon of door een voorgeprogrammeerd computerprogramma. De op afstand bestuurbare “vliegtuigen” zoals we nu kennen zijn omstreeks 2006 voor het eerst op de markt gekomen.
Er zijn tegenwoordig veel verschillende types verkrijgbaar, maar degenen met een camera zijn het meest gewild. Deze worden voornamelijk gebruikt door vloggers, filmmakers en natuurlijk particulieren die bijvoorbeeld een roadtrip of wintersport op een unieke manier vast willen leggen.
Deze apparaten worden steeds populairder in de wereld en dus wordt er gekeken wat deze nog meer voor de maatschappij kunnen betekenen. Bezorgen met deze technologie is één van de dingen die echt aan het opkomen is. Een Nederlands voorbeeld zien we in ANWB. De afdeling Medical Air Assistence (verantwoordelijk voor de traumaheli’s in Nederland) kijken samen met PostNL, Sanquin en het Erasmus MC wat de mogelijkheden met betrekking tot bezorgen met onbemande vliegtuigjes. Deze vier organisaties lijken op het eerste gezicht best een gekke combinatie, echter is dit niet zo. Ze hebben allen een bepaald belang bij dit project. Sanquin en het Erasmus leveren respectievelijk bloed en medicatie bij patiënten thuis. Dit heeft niet altijd haast, maar er zijn altijd noodgevallen. Het kan dus voorkomen dat door een verkeersongeval een levering niet op tijd geleverd kan worden, wat met een drone vrijwel niet mogelijk is. Deze vliegen namelijk over het verkeer heen en kunnen overal snel komen. Voor PostNL is het een interessant project, aangezien zij hiermee op zoek kunnen gaan naar nieuwe transportoplossingen voor de bezorging van post in het land. De Medical Air Assistence afdeling van de ANWB wil onderzoeken wat het effect van deze technologie is op de dienstverlening.
Er kleven ook nadelen aan de bezorging via onbemande vliegtuigen. Het blijven tenslotte apparaten die door software aangestuurd worden. Zoals bij vrijwel alles dat softwarematig bestuurd wordt, is dit ook te hacken. Het is een lastige opgave, maar in theorie is het mogelijk. Mochten er in de toekomst dure dingen bezorgd worden via onbemande luchtvaartuigen (denk hierbij aan telefoons, laptops etc.), zal het hacken hiervan tot ernstige schade kunnen leiden bij de bedrijven en hun klanten. Ook kunnen de luchtvaartuigen crashen wanneer deze slecht geprogrammeerd zijn, niet opgeladen zijn of simpelweg niet goed bestuurd worden. Ze zijn niet heel zwaar, rond de 1200 gram, maar kunnen wel degelijk hard aankomen.
Al met al is het in theorie wel mogelijk om deze vorm van bezorging te implementeren in de maatschappij, maar er moet nog wel een hoop onderzoek naar gedaan worden alvorens dit succesvol te kunnen doen!